Jak-3 to następca modelu Jak-1, który w trakcie wojny niemiecko-radzieckiej okazał się niewystarczający, aby pokonać nieprzyjaciela. Rozpoczęto prace nad jego modernizacją, w ramach której m.in. zwiększono moc silnika, zmniejszono masę poprzez redukcję części uzbrojenia, a z czasem zmieniono tez konstrukcję samolotu z drewnianej na lżejszą wykonaną z duraluminium. W 1943 roku zbudowano prototyp gruntowanie zmodyfikowanego Jaka-1. Zmniejszyła się rozpiętość skrzydeł i wprowadzono szereg zmian w budowie samolotu, które pozwoliły na redukcję masy z 2917 do 2655 kg. Drugi prototyp tego samolotu miał zamontowany mocniejszy silnik i sprawniejszy system chłodzenia. Zamontowano w nim opancerzenie kabiny pilota, mające chronić jego ręce. Uzbrojenie samolotu składało się z działka 20 mm i dwóch wielkokalibrowym karabinów maszynowych 12,7mm. Po pozytywnym przejściu testów, rozpoczęto jego produkcję jako Jak-3.
W zakładach w Saratowie i Tbilisi wyprodukowano przeszło 4000 samolotów Jak-3. Pierwsze egzemplarze miały zmienione działko 20 mm, które było cięższe od tego w prototypie, co skutkowało zredukowaniem jednego karabinu WKM. Z czasem wrócono do pierwotnej koncepcji. Seryjne samoloty miały sporo problemów technicznych. Dla przykładu, w trakcie nurkowania przy prędkościach dochodzących do 700 km/h odklejało się poszycie. Cześć samolotów nie posiadała dwukierunkowej radiostacji, przez co piloci mogli tylko słuchać rozkazów, bez możliwości odpowiedzi.
Rok później pojawiła się nowa wersja Jaka-3 oznaczona literą „P”. Posiadała wzmocnione uzbrojenie – trzy działka 20 mm B-20. W tym celu kabina pilota została przesunięta do tyłu o 40 cm. Do połowy 1946 roku wyprodukowano 596 samolotów Jak-3P.
W trakcie produkcji seryjnej Jaka-3 wciąż próbowano udoskonalać konstrukcję. Zmieniono jednostkę napędową na silnik o mocy startowej 1650 KM, jednak konstruktorzy wciąż mieli problemy z niewystarczającym chłodzeniem. Ostatecznie nie udało się przejść pomyślnych testów i mocniejsza wersja nigdy nie weszła do produkcji.
Jak-3 po raz pierwszy został użyty na froncie 20 czerwca 1944 roku w okolicach Lwowa. Samolot stał się jednym z głównych myśliwców w wyposażeniu radzieckiej armii. Nadawał się do walki z myśliwcami wroga, ale ze względu na krótki zasięg nie był w stanie wykonywać lotów patrolowych czy eskortować bombowców.
W 1944 roku Jaki-3 były używane również przez jednostki sojusznicze. Korzystał z nich pułk Normandie – Niemen złożony z pilotów francuskich walczących na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny w 1945 roku Stalin podarował Francji ok. 40 myśliwców, które służyły we francuskim lotnictwie do 1947 roku.
Jak-3M (replika), którą widzimy na zdjęciach, bazuje częściowo na oryginalnych planach. Kabina usytuowana jest w pierwo
tnym położeniu. Konstrukcja wykonana jest z metali i kompozytów. Samolot napędzany jest amerykańskim silnikiem Allison V-1710 o mocy 1325 KM. Pozbawiono go uzbrojenia. Posiada za to nowoczesną awionikę. Od Jaka-3 różni się małym wlotem powietrza umieszczonym nad silnikiem przed kabiną pilota i innym śmigłem. Do 2001 roku zbudowano tylko 12 tych samolotów.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.